Krótko przeleciałem listę komentarzy europejskich polityków mainstreamowych na temat wyniku wyborów we Francji. Wszystko czego można się było spodziewać - zaklinanie rzeczywistości i festiwal wishful thinking. Byle było tak jak było.
Z góry można było przewidzieć, że Francuzi nie są jeszcze na tym etapie, by mogli cokolwiek zmienić, bo nie wiedzą co mają zmienić i dlaczego. Muszą najpierw dostać w kość, bo do rozumu dochodzi się przez ciało i emocje, i dopiero potem albo się obudzą albo pójdą na dno. Praktycznie obie wersje są mozliwe, bo nie da się wykluczyć jakiegoś nieoczekiwanego zbiegu czy zwrotu wydarzeń, który odwróci trend, ale teoretycznie, wiedząc tylko to co wiem w tej chwili, raczej stawiałbym na dno. Czyny i idee mają swoje niezawodne konsekwencje i żadne wishful thinking nic tu nie zmieni.
Procesy społeczne przebiegają dość podobnie, choć są przecież i kulturowe różnice. Francja jest więc na etapie zbliżonym do Polski sprzed parunastu lat, gdy aktywna była Samoobrona czy LPR. A większość Francuzów, jak widać z obrazka, wybrała Tuska.
