Do opinii publicznej w całej Europie coraz wyraźniej dociera świadomość, że to zachodnioeuropejskie środowiska lew-lib odpowiedzialne są za kryzys UE, oraz za międzynarodowe reperkusje tego kryzysu. Do pewnego momentu cywilizacja zachodnia stanowiła atrakcyjny model, do którego odwoływały się inne państwa dążące do modernizacji. Unia jednak odcięła się od korzeni , co w sposób naturalny spowodowało uwiąd i z całego dorobku pozostał tylko względny dobrobyt atrakcyjny dla biednych imigrantów z Południa. Dla polityków Europa przestała być źródłem inspiracji.
Prześledźmy przebieg tego procesu na przykladzie Turcji. Na początku XX Turcja podjęła próbę modernizacji kraju, wzorowaną na Niemczech i Francji. Motorem przemian było wojsko, które przejęło władzę, a armia wymagała przecież nowych technologii i dobrej organizacji. Od kilkunastu jednak lat, od utworzenia UE i związanych z tym faktem błędnych koncepcji integracyjnych Europa przeżywa kryzys i nie może służyć jako model dla nikogo. Turcja, która początkowo aspirowała do wejscia do Unii, świadoma kryzysu Unii, zaczęła się zniechęcać i porzuciła te aspiracje wybierając własną drogę. Europejska niestabilność i nieprzewidywalność stały się źródłem niepokoju i zaburzeń w całej okolicy.
I w takiej sytuacji niektórzy ogłupiali euroentuzjaści wołają o jeszcze więcej tego samego.
Trzeba uważnie obserwować to, co się dzieje dookoła, a szczególnie w Turcji, jako że zwiększa się skala niepewności co do jej dalszej polityki. W związku z tym należy intensyfikować działania zmierzające do utworzenia bloku państw Międzymorza w reakcji na zmieniającą się sytuację w regionie Europy Wschodniej i Południowej oraz Bliskiego Wschodu. Na Komisję Europejską w tej sytuacji trudno liczyć, więc integracja w ramach mniejszego bloku jest wymogiem chwili.
Po ŚDM, które mogą w dużym stopniu wpłynąć na kształtowanie wizerunku Polski wśród młodych pokoleń, będziemy mogli powiedzieć więcej o perspektywach jakie się rysują co do roli Polski w regionie.
