Chciałbym zwrócić uwagę na ryzyko związane z bezkrytycznym traktowaniem informacji na temat Ukrainy. Wiadomo że problem Ukrainy ważny jest dla Rosji, która jest w stanie inicjować rozmaite kampanie dezinformacyjne i polityczne z wykorzystaniem określnych haseł, stereotypów i nieprzemyślanych wypowiedzi przedstawicieli rozmaitych opcji politycznych.
Wobec tego zagrożenia zarówno Polacy jak i Ukraińcy powinni roztropnie reagować na informacje, mając na względzie interesy narodowe, które w tym przypadku wcale nie są rozbieżne. Są one natomiast sprzeczne z imperialnymi dążeniami Kremla.
Już dawno stwierdzono, że wolna Ukraina jest niezbędna dla wolności i bezpieczeństwa Polski. Potraktujmy to jako aksjomat, jako że brak wolnej Ukrainy stawiałby nas, Polaków, w bardzo niekorzystnym położeniu geopolitycznym. Ze względu na to, ze Ukraińcy są we wstępnej fazie walki o wolność, pojawiają się tam rozmaite siły polityczne, które starają się zyskiwać poparcie przy pomocy jakichś nośnych, jednoczących haseł, o które w przypadku Ukrainy nie jest tak łatwo. A takie hasła muszą być z natury rzeczy nacjonalistyczne ( w naukowym sensie tego słowa) i patriotyczne, bo bez nich niepodległości nie wywalczą. Nawet te hasła nacjonalistyczne Polacy powinni popierać lub przynajmniej tolerować, o ile nie przekształcają się w hasła szowinistyczne.
Rzeź wołyńską trzeba Ukraińcom przypominać, ale spokojnie, nienachalnie i bez popadania w histerię. Nikt nie ma pretensji do żołnierzy walczących z żołnierzami przeciwnika, ale barbarzyńskie mordy ludności cywilnej nie mieszczą się w żadnych standardach, nawet wojennych i warto, żeby Ukraińcy o tym pamiętali. Trzeba też przypominać Ukraińcom, iż Kozacy z jednej strony, a także możnowładcy ruscy z drugiej strony, w pewnym okresie popełnili fatalne błędy, przez ktore kozactwo popadło w rosyjską niewolę, co miało fatalne konsekwencje dla I RP. Nigdy też Polska nie okupowała ziem ruskich, bo I Rzeczpospolta obejmowała ziemie Korony i Litwy, a to w skład Litwy wchodziły ziemie ruskie. Trzeba też przypomnieć o braku ciągłości państwowej między Rusią Kijowską a ziemiami ruskimi wchodzącymi w skład Litwy z powodu wyludnienia terenów będących celem ataków Mongołów,Tatarów i Turków. Gdyby nie I RP to ziemie te padłyby ofiarą imperializmu tureckiego albo rosyjskiego. Jeśli zaś chodzi o okres II RP, to eksperyment Piłsudskiego i Petlury pokazał, że Polska i Ukraina były w tym momencie zbyt slabe w starciu z imperializmem sowieckim i musiało się skończyć tak, jak się skończyło.
Jeżeli więc szowiniści ( nie nacjonaliści) ukraińscy będą dążyli do konfliktu z Polską, to nie ulega wątpliwości, że taką okazję skwapliwie wykorzysta Rosja by wywołać nastroje antyukraińskie w Polsce i w Europie, co już zaczyna się dziać. Ukraina pozbawiona wsparcia polskiego i europejskiego straci jakiekolwiek szanse na samodzielność. W starciu z Rosją i postkomunistyczną oligarchią osamotnieni Ukraińcy nie mają żadnych szans.
Jeśli chodzi o stronę polską, to pamięć o ofiarach rzezi wołyńskiej ważna jest z dwóch względów, jako pamięć o rodakach, ważna sama w sobie, oraz jako część skladowa relacji polsko-ukraińskich. I w tym drugim aspekcie - może stać się częścią relacji polsko-ukaińskich dopiero wtedy, gdy Ukraina będzie wolna. Zatem, chwilowo, odgrywa politycznie i pragmatycznie rolę drugorzędną, bo po prostu nie ma partnera do dyskusji. Mówienie o rzezi w sytuacji, gdy Ukraińcy mają na glowie, ze swojego punktu widzenia, sprawy znacznie ważniejsze, jako o warunku wstępnym, byloby niemądre i szkodliwe. Logiczne jest, że najpierw muszą być wolni by móc o tym rozmawiać. A Ukraińców nalezy popierać nie tylko z powodu naszego interesu narodowego, lecz także z czystej solidarności.
Wydaje mi się, że tego typu skrót informacyjny pod tytułem "Polski interes narodowy a wolność Ukrainy" należy rozpropagować i przedstawić także Ukraińcom na Majdanie - jako głos solidarnego Polaka.
